Lichaam en geest gewend.. krijg je de griep:S

Hee hallo allemaal!
Wat leuk om al jullie reacties te lezen!! Al zie ik er aan dat mijn vorige verslag wat depri overkwam?? Wees gerust! Alles gaat goed! Ik zit nu lekker op m’n plekje en mijn lichaam (nja.. daar straks meer over) en geest zijn aan Ghana gewend! Jeeej:D haha.. Nu terugkijkend op de eerste 2 weken kan ik er alweer om lachen! Vooral toen ik zondag Lianne tegenkwam die ook net haar 1e week erop had zitten en vertelde dat ze ook al best wat traantjes had laten vallen en al een paar keer terug naar huis had gewild.. Lekker herkenbaar dus! Haha..
Maare ik heb weer een hoop te vertellen.. zoals altijd wil ik t kort houden, maar denk dat dit me ook deze keer niet gaat lukken:P Veel lees plezier dus(A)

Ik zal maar vanaf het begin beginnen. Donderdag had ik bijna een bevalling meegemaakt!
De dokter ging bij een vrouw die al de hele dag weeën had, de vliezen breken. Tjuus, daar kwam toch een vruchtwater uit. Lisa, Eva en ik zijn vanaf toen steeds bij de vrouw gebleven om haar te coachen bij het persen. Lisa en Eva hadden mij daarvoor nog verteld dat Ghanese vrouwen haast geen kik geven bij een bevalling.. nou.. dat was bij deze toch wel anders.. JEZUS.. JEZUS.. JEZUS! I’m so tired.. i cannot do it.. Jezus Jezus!
en ik er maar naast staan: You have to do it for your baby! Tonight this will all be over! YOU CAN DO IT. PUSH!! (Ondertussen werd mijn hand goed fijn geknepen … au au au au).. Push like you have to go to toilet! PUSH!! …. Na ongeveer een half uur tot uur zo te hebben gestaan, hebben ze toch besloten om een keizersnee te doen. Bummer.. Maar later bleek dat het anders ook niet had gekund, omdat het kindje niet goed lag en het ook een echt dikkertje was! Toch was dit echt een bijzondere ervaring, vergeleken met de eerste keizersnee die ik had gezien! Vooral omdat je eerst die dikke buik nog in beweging ziet bij het persen en later het kindje dat daar in heeft gezeten gewoon op het kleed ziet liggen. Erg bizar.
Uiteindelijk was ik net voor het donker thuis en had ik mijn eerste werkweek erop zitten!

Zoals ik in mijn vorige verslag al vertelde zou ik vrijdagochtend meegaan naar de Moskee.. Nadat ik donderdagavond met mijn zusjes en broertje een mooie jurk en hoofddoek heb uitgezocht en ik heb geholpen bij het slachten van een parelhoen (lees: alleen de pootjes vasthouden en niet durven te kijken toen t dan ook echt gebeurde), hebben ze mij nog een korte uitleg gegeven over wat mij de volgende ochtend te wachten stond. Het was erg grappig want ze gingen mij in hun volle enthousiasme voordoen hoe ik moest bidden, maar uiteindelijk snapte ik er nog steeds niks van:p Mijn mama zou me de volgende ochtend wakker maken, maar dit had ze niet gedaan. Om half 6/6 uur dacht ik.. noh laat ik dr maar een x uit gaan. Mijn zusje stond ook nog in haar werkjurk, dus ik dacht.. ooohhh ik heb alle tijd. Ik ging uitgebreid badderen, maar toen ik klaar was zeiden ze allemaal.. schiet op schiet op.. ben je al klaar? Ik dacht huw..
En toen kwam ik er achter dat alleen mijn grote broer en mijn kleine broer meegingen naar de moskee en dat ik dus als enige meisje meeging… Are you kidding me?! Mijn moeder had haar maandelijkse feestje en mocht dus niet mee en mijn zusje moest helpen met koken en kon dus ook niet mee… Snel m’n jurk aantrekken en mn hoofddoek op en gaan! 2 zwarten voorop de motorbike en ik jurk in de hoogte en achterop! Onderweg realiseerde ik me dat dit er toch wel erg raar uit moest zien, aangezien ik van alle kanten werd bekeken. Ik heb zelfs iemand gezien die stiekem foto’s van mij stond te maken! Achja.. voel ik me toch een keer een beroemdheid:P
Eenmaal bij de moskee aangekomen, was het zo druk dat we niet meer in de moskee konden en dus buiten moesten bidden. Omdat de mannen en vrouwen apart van elkaar bidden, werd ik tussen 2 andere meisjes gedropt en zeiden ze dat ik maar moest doen wat de anderen deden. Euh.. oke?:P
Na een tijdje te hebben gewacht begon het bidden. De imam bleerde wat uit de megafoon en de mensen wisten gelijk wat ze moesten doen. Ik daarentegen probeerde zo goed mogelijk in mijn ooghoeken te kijken wat de meisjes naast mij deden ( mijn zusje had gezegd dat ik niet naast mij of achter mij mocht kijken tijdens het bidden). Handen achter de oren, handen omlaag, handen achter de oren, handen omlaag, handen achter de oren, handen omlaag, op de knieen, hoofd op de grond, zitten, staan.. het ging alle kanten op:P Als je de meisjes naast je, je hoort uitlachen om wat je doet, dan weet je dat het er belachelijk uitziet:) Maaaar ik vond zelf dat ik het nog aardig goed deed:P
Gelukkig duurde het maar een kwartiertje ofzo. Na het bidden kwamen mijn broers mij gelukkig weer ophalen en was het tijd voor wat foto’s. Nou.. ik lijk toch echt net een spook met zo’n wit hoofddoek op naast mijn broers! Haha.. op 1 foto geef ik zelfs licht:D
Na de tijd zijn we nog naar een oma geweest, de plek waar het gezin eerst heeft gewoond. Hier heb ik heeeeeeerlijke chocolademelk gehad! Oeh wat smaakte dat goed! Ook heb ik weer wat uitleg gehad over hoe de familie nu in elkaar zit, maar uiteindelijk snap ik dr nog steeds niks van. Iedereen noemt elkaar broer en zus, terwijl het gewoon neven of nichten zijn van elkaar of überhaupt geen familie.. Ik denk dat ik het maar opgeef:P
Mijn broer heeft me ook nog meegenomen naar een ander park waar er om 8 uur gebeden zou worden… Nou ik heb nog nooit zoveel moslims bij elkaar gezien! Miedug!! Wel erg indrukwekkend om te zien hoe ze dan allemaal zo op een rij staan en allemaal hetzelfde riedeltje doen.
Eenmaal weer thuis werd er nog even een schaap geslacht.. dat was wel even naar om te zien! Gelukkig was het wel snel voorbij en heeft ie niet veel geleden, maar pff het geluid van dat ze na de tijd de poten breken was wel een beetje nasty!
Ze hadden mij verteld dat deze dag beter zou zijn dan kerst.. Nou.. ik weet niet hoe zij kerst vieren, maar ik heb me alleen maar een beetje verveeld en ondertussen werd ik een paar keer bij mijn vader geroepen als er weer bezoek was. Het leek net of ik even tentoongesteld werd aan alle gasten: kijk.. dit is onze blanke! Achjaaaa ze moeten toch wat te kijken hebben:p
Rond 3 uur ging ik dan eindelijk weg. Een weekendje in Town met andere vrijwilligers! Wat had ik er zin in!:D Lekker wat gegeten en gedronken bij Sparkles met Lisa, Eva (hun laatste avond in Tamale), Tess, Jennifer (op bezoek uit Bolga), Linda en Mariska en ’s avonds gekeken naar een cultureel dansoptreden. Miedug wat hebben die afrikanen toch een uithoudingsvermogen en een soepel lichaam! Die billen gingen alle kanten op! Haha.. Erg gaaf om te zien! Wat trouwens ook bizar was, was dat ik me ineens realiseerde dat we niet de enige vrijwilligers/blanken waren in Tamale.. Het was echt een invasie van de blanken! Dat was later op de avond wel even anders toen we in een discotheek stonden met 4 blanke meisjes en de rest allemaal Ghanese jongens! Opzich wel even lekker gedanst in die donkere sauna, maar na een uurtje werd het steeds moeilijker om de mannen op gepaste afstand te houden en vond ik het echt tijd om te gaan:) Gelukkig waren Tess en Jennifer het met me eens en zijn we door een vriend van hen veilig naar het hotel gebracht.
De volgende dag heb ik al vroeg afscheid genomen van Lisa en Eva, zij zouden nu 2 weken gaan reizen voor ze weer teruggaan naar Nederland. De rest van de dag zouden we met de anderen gaan relaxen en misschien even gaan zwemmen, maar de dag liep toch iets anders dan verwacht. Jennifer was de dag ervoor al niet zo lekker te pas en dat avondje uitgaan was toch de laatste druppel geweest. Dit resulteerde in een taxi rit naar het ziekenhuis waar ik werkte (ik dacht dat dokter Opuku wel zou werken, maar die was helaas een weekend op reis,, jammer joh) en weer een ritje terug naar een ander ziekenhuis in Tamale. Gelukkig hadden we een goed gezelschap: een zeer grappige flapuit als patient, haar beste maatje in Ghana, een verpleegkundige en een Ghanees.. Nou.. alles wat je nodig hebt in zo’n situatie:)
Het was uiteindelijk alleen maar goed dat ze naar een ander ziekenhuis ging, omdat Jennifer hier op een VIP kamer terecht kwam met eigen toilet, douche en flatscreen! .. Zozo.. dat was wel even wat anders dan bij ons in het ziekenhuis waar je op een grote zaal gedropt wordt:p Nadat ze eenmaal aangesloten was aan het infuus en wij onze lunch hadden genuttigd (meegebracht door Linda van de afhaal Ghanees, lekkere rijst met een grote kippenpoot (op dat moment echt een culinair orgasme zoals Lisa en Eva dat altijd zeggen:P)) zijn Tess, Shani (de Ghanees in ons gezelschap) en ik weer terug gegaan naar het hotel. Het plan was om om 8 uur wat te gaan eten bij Mike’s samen met Linda, maar aangezien beide dames in het gezelschap waren van echte ghanesen en het rond half 8 begon te stormen kon ik er vanuit gaan dat dit wel wat later zou worden. Uiteindelijk zijn Tess, Shani en ik om half 11 nog een pizza gaan eten bij Mike’s.. Wederom “Welcome to Ghana”. Linda die ging niet meer mee want bij haar regende het nog steeds.. nouja:P het bleek dat ze de hele tijd de waaier had horen zoemen ipv de regen:P Dommie! Hahaha
Op heb ik echt een luilekker dagje gehad! ’s Ochtends heerlijk uitgeslapen, boek uitgelezen en rustig gedoucht en de rest van de dag lekker bij Sparkles op de bank gezeten met een boek en lekker zitten kletsen met wat ghanesen en de andere vrijwilligers! Heerlijk zo’n dag. Gelukkig was Jennifer weer ontslagen uit het ziekenhuis en kon ze er later op de dag gezellig bij zitten.
Rond half 4 werd het tijd om naar huis te gaan en heb ik afscheid genomen van Linda. Zij zou de volgende dag namelijk ook weggaan. Het is raar om alweer zo snel afscheid te moeten nemen van zulke leuke mensen die je in zo korte tijd goed hebt leren kennen!
Na een erg opgepropte taxirit met z’n 4tjes voorin, kwam ik eindelijk aan in Kasalugu. Hier begon het ineens keihard te regenen en te stormen en toen heb ik maar even bij het gastgezin van lisa geschuild en een fotoshoot gehouden met haar überschattige broertje! Wat een poepie is dat zeg, die zou je echt zo mee willen nemen naar huis!!! (al heb ik dat met de meeste kindjes hier:P).

Maandag heb ik m’n eerste werkdag gehad zonder de aanwezigheid van Lisa en Eva. Aangezien ik me niet zo lekker voelde en het nog een beetje onwennig was (achter wie moet ik nou aan lopen? wat verwachten ze van me?) was dit een beetje een rare dag. Ik had die nacht ook erg slecht geslapen, omdat ik veel moest hoesten en een zere keel had. Aan het einde van de dag voelde ik me toch echt een beetje ellendig. Misselijk, hoofdpijn..toen ik aan het eind van mn dienst even een thermometer onder mn oksel deed (zo doen ze dat hier) gaf deze 38.0 aan. Hmm.. als ik thuis ben direct maar ff naar bed. Naar een moeizame fietstocht terug naar huis ben ik op bed neergeploft en wist ik even niet meer waar ik t moest zoeken. Wat voelde ik mij slecht. Barstende koppijn, slap, vermoeid, koud/warm/koud.. toch nog maar even een thermometer in m’n mond… jahoor.. 38,9. Toen heb ik besloten om toch maar terug te gaan naar het ziekenhuis voor een malariatestje. Gelukkig kon ik bij mn buurman achterop de motorbike, want nog een fietstocht in de hitte had ik niet overleefd:p
Eenmaal in het ziekenhuis schrokken ze van hoe ik eruit zag. Het meisje dat een uur geleden nog zat te lachen (als een boer met kiespijn), kwam nu toch echt met tranen in haar ogen en een ontzettend warm lichaam half strompelend binnenlopen. Gelukkig werd ik direct goed opgevangen en doorgestuurd naar de arts. Hier zat ik te lachen en te huilen door elkaar heen omdat mijn collega’s steeds grappen maakten en ik het maar dom vond dat ik op mn eerste dag alleen werken alweer als patiënt opgenomen zou worden. Alle symptomen wezen op malaria, maar de test was negatief. Dan maar starten met een antibiotica kuur en voor de zekerheid nog wat tabletten tegen malaria. Wat was ik blij dat ik weer op bed lag zeg.. pff..
Het bleek uiteindelijk gewoon een griepje te zijn.. heb waarschijnlijk in het weekend na het uitgaan en in de regen kou gevat. Erg ironisch.. vriest ’t in Nederland en krijg ik in het o zo warme Ghana de griep:S Jammer joh! Haha..
Maarja.. uiteindelijk heb ik 2 nachtjes in het ziekenhuis gelegen en viel het allemaal reuze mee;) Ik had trouwens wel een leuke buurvrouw, namelijk de vrouw die ik donderdag nog had zitten coachen bij de bevalling! Haha.. Het was erg grappig toen we allebei sorry zeiden tegen elkaar.. zij omdat zij mijn hand zo hard samen had geknepen en ik omdat ik haar zo streng had toegesproken terwijl ze er zelf niets aan kon doen:P Ook zorgde mijn mama hier goed voor mij terwijl ik in het ziekenhuis lag (my baby is sick:() en had ik erg leuke collega’s die steeds kwamen checken hoe het met me ging! Ik kwam dus niks tekort:)
Nu ben ik blij dat ik weer lekker in mn eigen kamertje ben, in mn eigen bedje, zonder mieren! Heerlijk!
Morgen nog even een dagje rustig aan doen en dan vrijdag een weekendje weg naar Bolgatanga en Paga. Gezellig op bezoek bij Brenda, Anneloes en Petra en krokodillen aaien! Hopen dat ik volgende week niet in het ziekenhuis lig, omdat mijn hand er af is gebeten!
We zullen zien!:D

KUSJES